11 Aralık 2010 Cumartesi

Ölüleri Gömün


... diye buyuruyor generaller. Eger birisi öldüyse sonucunda gömülür; fakat bu kez ölüler reddediyor gömülmeyi. Savasin tam ortasinda hem de, ikna olmuyorlar yerin iki metre altina inmeye.

Istanbul Devlet Tiyatrosu'na, Irwin Shaw'in yazdigi, Coşkun Büktel'in cevirip Şakir Gürzumar'in yönettigi bu harika oyunu biz tiyatroseverlerle bulusturmasindan dolayi minnetlerimi sunuyorum. Oyun zamani gelip, Sisli Cevahir Alisveris Merkezi'ndeki Cevahir Salon 1'e girdigim ve koltuk arayisina koyuldugum an farkettim: dogru zamanda dogru yerde olduguma.

Salonu adeta bir sis kaplamis, savas yillarinin o soguk ve kasvetli havasina cabucak kapilivermistim. Oyunun baslamasiyla gozümüzün önünde ölüler, birbiri üstüne, özensizce firlatilip; yigiliyordu. 48 saat önce yanlarinda olan arkadaslari, simdi onlarin kokularina dahi dayanamiyorlardi ya da daha fazla dayanacak gücleri kalmamisti.

Gömüldükleri yerden büyük bir isyanla ayaga kalkan alti ölü asker, simdiye kadar aldiklari onca emre karsilik onlarin da sesinin duyulacagi an'i bekliyor, siranin onlarda olduguna inaniyorlardi. Sonunda devletin, askerin, kilisenin, basinin ve daha nicesinin ilgisini kazaniyorlar; ancak istedikleri sonuca ulasabiliyorlar miydi? En iyisi mi siz de kacirmayin bu muhtesem oyunu ve nefesinizi kesmelerine izin verin.
Savas karsiti, "cok" basarili oyunculuklarla, dekor ve efektlerle, salonda oldugu kadar, burada da ayakta alkisi hakediyor. Ellerinize saglik, harikaydi.

1 yorum:

  1. http://www.istanbulistasyon.com/2011/10/oluleri-gomun.html ölüleri gömün...

    YanıtlaSil