Özgürlük(s) degildir!

Bir yasam felsefesi de degildir! Özgürlük yasamin kendisidir. Bu konuda söyleyecegim tek bir sey var: Özgürlük benim -ya da senin- varligimla baslar. Ben 'basla'mazsam, zaten özgürlügü düsünecek bir ben olmayacaktir; orada ya da burada.


Karsina gecip; gel hadi mumlarimizi yakip "özgürce" beyaz güvercinlerimizi göklere salalim, demeyecegim elbette.  En genel-gecer tabirle, "Senin özgürlügünün bittigi yerde benimki baslar" diyip ahkam da kesmeyecegim. Onu bunu sorgulayip; gözler önüne de sermeyecegim. Burada sadece: Sen özgür bir insansin diyip; bir köseye cekilip seni izleyecegim ve sadece anla(!)mani bekleyecegim.


Bir sey var dilimin ucunda ama, özgürce söyleyemiyorsam ne aci bana!
Özgürlük ne ola' bu dönemde? Cinsel tercihlerini özgürce yasayabilmek mi, yoksa din isleriyle gönül islerini özgürce dile getirebilmek mi? Ne kadar cok dile getireni vardir simdiye kadar kim bilir; ki kimse bilemez. Cünkü herkesin özgürlügü kendine, bu dönemde.  


Bana sakin acima(!), der sevdigim bir insan. Acimak, bana yapacagin en buyuk hakaret olur, diye devam eder. Acimam! Neden aciyayim ki zaten? Acinasi olsan, neyse... Oyle olsan da acimam, o sensin. Bilirim ki, herkesin bir yerleri burkulabilir, ayagi tökezleyebilir. Ben sana ancak, özgürce haykirmadigin müddetce acirim. Fikirlerini özgür birakmadigin sürece...


Kapana kisilana kadar cogu kimse özgürlügünü kendisinin kisitladiginin farkina bile varamaz. Buna istersen iki ask arasinda kalmak de ya da bitmeyen okulun seni nasil kisitladigindan bahset saatlerce. Sen tutsaksan eger, bir tek "kendi kafanda" tutsaksindir. Seni ne ben, ne baska bir kuvvet alikoyamaz; bunu en iyi sen bilirsin. 


Eger bir seylere, birilerine kizginsan bunu ilk once kendine özgürce soyleyerek basla mesela, baskasina kizginligini söylemeden once. Neye, kime, ne zaman, ne icin kizmistin? Söyle ve düsün: Ne kadar özgürce konusuyorsun kendinle? Ne kadar özgürsün ya da ne kadar kendinsin bir zamandir? 


Hep sorarim boyle tuhaf sorular.


Özgürce, umutlu bir yarin gelsin diye, bir mum yakmak gerekiyorsa eger; ben gider hemen yakarim. Sönerse sönsün; ben bir yenisini daha yakarim. Sonunda aklimi özgür birakir; biraz da lüks-üme bakarim. 


Seni izliyorum simdi. Bakalim sen ne yapacaksin?